اینم یازده ماهگیم(البته با کمی تاخیر)

تازه پی بردم تلویزیون عجب چیز خوبیه- اونم وقتی آدم لم بده و تماشا کنه

تازه نماز خونم شدم واسه خودم- بابام اذون میگه منم میخونم

 شیرین کاری های 11 ماهگی:

هرچی بزرگتر میشی شیرین تر میشی

راه میری 

شبکه TVروعوض میکنی وفرار میکنی

وقتی کاری که نباید انجام بدی رو میخندی وخودتو لوس میکنی و انجام میدی و قیافتم دیدنی میشه

بده و بگیر و بریم رو یه جور میگی که باید خودمون بفهمیم چی میگی

کلاغ پرو یاد گرفتی - فوت میکنی - هر چی بگیم بیار میاری

مهر بابائی رو برمیداری و در میری

به توپ میگی پ - جوجو جیک جیک بلدی و خیلی چیزای دیگه...